Artikel uit n° 270 van 02/07/2010
Vraag aan honderd kenners hoe ze zich de Kadett GT/E herinneren en allemaal zullen ze hetzelfde antwoorden. Als de auto die met de neus aan de koord en de kont flirtend met de grachtrand compleet in tegenstuur door de bocht kwam. Maar ook als de auto waarmee driekwart van rallyrijdend België de stiel leerde. Colsoul, Dumont, Lietaer, Munster en Snijers, allemaal reden ze ooit in een Kadett GT/E. Wij konden niet langer achterblijven.
De Opel Kadett GT/E was met voorbedachte rade ontwikkeld. De Ascona trapte als rallyauto bijna op zijn adem en in de coupéversie van de nieuwe Kadett C werd een ideale opvolger gezien. Niet voor niets was een prototype sinds het begin van de jaren ’70 snelle proefrondjes aan het draaien op de Duitse Nordschleife. Opel had de sportieve GT/E graag in 1973 voorgesteld, samen met de rest van het Kadett C-gamma. Helaas kreunde de Westerse wereld toen onder de gevolgen van een petroleumcrisis. Op het dat jaar in Frankfurt georganiseerde autosalon was het lanceren van een sportieve auto dan ook zowat even opportuun als kattenvoer voorstellen op het Belgische kampioenschap vinkenzetten. Voor snelle Opel-klanten was het dus nog even behelpen. Maar wat ze twee jaar later onder de poep kregen geschoven, deed hen het wachten meteen vergeten. De meest ongeduldige onder hen was misschien wel Henri Greder. Ondanks dat de GT/E alleen nog maar in Groep 4 was gehomologeerd, schreef hij zich met zijn nog naar het nieuw ruikende standaardexemplaar in voor de Tour de Corse. Met zes banden en één stel remmen in de servicewagen reed de Fransman naar de tiende plaats, op bijna een uur van winnaar Bernard Darniche. Mocht hij zich echter in Groep 1 hebben kunnen inschreven, waar de auto technisch eigenlijk wel thuishoorde, dan had hij in zijn klasse met ruim 31 minuten voorsprong gewonnen. Een betere reclame kon Opel zich niet dromen.
http://oldwww.autowereld.be/artikel/ret ... t-Opel.htm